dimarts, 20 de març del 2012

El camino a seguir


El pie izquierdo no me quiere hacer ni caso. Lo miro y sigue hablando solo. El derecho canta una melodía pegadiza haciéndose el loco. Lanzo una bolita de papel en medio de los dos y ni se inmutan, no quieren jugar. Me siento delante de los dos. Me dedican una mirada esquiva y les aviso: no podéis seguir cada uno por vuestro lado, u os ponéis de acuerdo u os tendré que castigar. Se miran y se dan los talones. Los cojo y los zurzo de nuevo a mí.
2011-12-04- jose?

2 comentaris:

Subirachs ha dit...

vaya tela.....de fet ja tocava tornar a llegir eh!?

saps què faria?! una bona mediació!!! jajaja!!!

fins ara!
Jo.

Sin escoba ha dit...

Que bueno!!! jajajajajaja